Mutant World

Mutant World

จึ๊กๆ จึ๊กๆ เสียงกดแป้นพิมพ์บนมือถือดังขึ้นมา โดยสาวน้อยคนหนึ่งที่นอนอยู่บนที่นอนในห้องหนึ่ง

“มาไม่ได้สินะ แม่....” สาวน้อยทำท่าทีคิดถึงคุณแม่ที่ไม่ได้เจอกันมานาน

ติ๊ง! เสียงข้อความดังขึ้นมาจากโทรศัพท์

ปิดเทอมครั้งหน้าเดี๋ยวแม่ไปหาแน่นอน อินะ เรียนไปอีกหนึ่งเทอมก่อนนะจ๊ะ

“โถ่แม่นะ...ปิดเทอมนี้ ไม่ได้ไปเที่ยวกันเลย” ชื่อที่แม่เรียกลูกสาวนั้นก็คือ อินะ

ปิดเทอมแบบนี้ฉันจะทำอะไรดีนะ ถ้าต้องอยู่ห้องนานๆ ก็ต้องซื้ออาหารมาสำเร็จรูปมาไว้ในห้องสักนิดละนะ พอนึกได้อินะก็รีบลุกออกไปซื้อของ

อินะใช้ชีวิตปกติ ไม่มีอะไรพิเศษ อยู่ในหอพักธรรมดา เพื่อนข้างห้องไม่ธรรมดา เพราะอินะไม่ค่อยชอบนิสัยคนในหอพักนี้เท่าไหร่ ฮ่าๆ เป็นหญิงสาวที่ทำตัวไม่โดดเด่น แต่รูปลักษณ์หน้าตาแอบโดดเด่น มีผมยาวสีดำประกายม่วง..

“อะไร...เนี่ย ไลฟ์สดข่าวหรอ” อินะดูข่าวผ่านโทรศัพท์มือถือ

{ขณะนี้ ได้มีการคำนวณและวิจัยมานาน และเปิดเผยออกมาแล้วว่าพื้นที่เขตXXจะถูกเศษอุกกาบาต ตกลงมาใส่ อาจสร้างความเสียหายให้กับพื้นที่นี้อย่างมาก} อินะที่ดูข่าวก็แปลกใจอยู่ ว่านี่โลกของเรากำลังจะโดนอุกกาบาตชนแล้วงั้นหรอ

แต่ว่าเขตนั้นอยู่ไกลจากตรงนี้พอสมควรเลยแหะคงไม่ส่งผลมาถึงจุดนี้ใช่รึเปล่านะ

ตู้มมม เสียงดังกระหึ่มมาจากที่ไกลๆ และไลฟ์ข่าวนั้นก็ถูกตัดขาดออกไปทันที

อินะตกใจกลัวเพราะไม่คิดว่ามันจะตกมาเร็วอะไรขนาดนั้น (ไม่จริง...น่า อุกกาบาตจริงหรอเนี่ย!!!!) ไม่ใช่แค่อินะเดียวที่แตกตื่น ทุกๆคน ใครๆก็แตกตื่นกันทั้งนั้น อินะพยายามหาตามข่าวในสถานการณ์ปัจจุบัน แต่ว่าไม่มีสัญญาณ อินะจึงทิ้งตัวเองไว้ในห้องและล็อคทุกอย่าง ทั้ง ประตูและหน้าต่าง เพราะอินะมีความรู้สึกว่าจะเกิดเรื่องบางอย่างขึ้น

อินะติดต่อหาแม่ไม่ได้ ราวกับว่าเกิดสัญญาณขัดข้องหรืออะไรขึ้นมา ทำให้ใช้อินเตอร์เน็ต และ โทรศัพท์ก็โทรออกไม่ได้

3 วันผ่านไปหลังจากที่มีเศษของอุกกาบาตตกลงมาทุกอย่างก็กลายเป็นนรก มีเสียงกรีดร้อง วิ่งหนีกันจ้าละหวั่น มีคนตายจากตัวประหลาดไม่ทราบที่มา แต่ไม่มีการช่วยเหลืออะไรเลย

รากไม้บนถนนพวกนั้นมันอะไรกัน ไหนยังจะมีไอตัวประหลาดเดินเล่นกันอยู่บนถนนอีก งานคอสเพลย์ก็ไม่ใช่ แถมมีคนตายอยู่บนถนนอีก

อินะยืนมองข้างนอกจากหน้าต่างห้องตัวเอง มีรถจอดนิ่งและศพคนตายเกลื่อนถนน ตลอด 3 วันมานี้อินะเก็บตัวเงียบ เพราะไม่อยากให้ใครรู้ว่าเธออยู่ที่นี่ เพราะคนจากห้องอื่นๆก็เหมือนจะเอาตัวเองรอดกันหมด บางทีอาจจะถูกฆ่าแล้วแย่งอาหารไปก็ได้ หรือไม่ก็ถูกฆ่าเอาไปเป็นอาหารเสียเอง

“เห้ย!!มีใครมีเหล้าเหลือบ้างวะ!!เอามาแบ่งหน่อยดิ!!!”

เสียงนี้มันลุงขี้เมาห้องข้างๆ ซึ่งไล่ตระเวณทุบประตูห้องคนอื่นหาเหล้ายาอาหารกิน

ตึงๆๆๆๆ!!

จนตอนนี้มาทุบประตูห้องอินะเข้า อินะปิดปากเงียบไม่ส่งเสียงอะไรออกไป จนลุงที่กำลังจะลงแดงเพราะขาดเหล้า ทนไม่ไหวเลยเดินออกไปหวังจะหาเหล้ากิน ทันทีที่ลงบันไดออกไปจากบริเวณหอ ก็เกืดเรื่องขึ้น

อ๊ากกกก!!!

มีลิ้นของตัวอะไรสักอย่างพ่นยาวออกมาจากที่ซ่อนตัวของมัน ลิ้นที่สุดจะเหนียวเหนอะหนะไปจับตัวลุงขี้เมาแล้วก็ดึงตัวหายไปในมุมมืดุมมืด

อินะที่มองเห็นผ่านหน้าต่างก็กลัวจนตัวสั่นที่จะออกไปข้างนอก และแน่นอนว่าไม่มีใครกล้าออกไปเสี่ยงชีวิต

ไม่จริง ไม่จริงใช่ไหม มันอาจจะเป็นฝันก็ได้ ถ้าวันนี้ฉันนอนหลับไป พรุ่งนี้ตื่นมาทุกอย่างก็จะเป็นปกติ ใช่ไหม....

อินะล้มตัวลงนอนด้วยความกลัว เพราะตอนนี้โลกที่เคยสงบสุขมันได้หายไปแล้ว ไม่กี่ชั่วโมงต่อมา ระบบไฟทุกอย่างถูกตัดขาดหายไปหมด กลางคืนทั้งมืดทั้งเงียบ ไม่มีใครกล้าทำอะไรทั้งนั้น น้ำก็ไม่มีใช้เลยในตอนนี้

จนเวลาล่วงเลยผ่านไป1สัปดาห์

“เช้าแล้ว แต่ทุกอย่างก็ยังแย่เหมือนเดิม....อ๊ะ!!” อินะสังเกตเห็นอะไรบางอย่างที่ผิดปกติ มีรากไม้ชอนไชโผล่ออกมาจากพื้นและกำแพง และปลายรากก็ไปอยู่ที่ ขวดน้ำที่อินะวางรวมกันไว้สำหรับแบ่งกินอย่างประหยัด

นอกจากนี้เริ่มมีการเคลื่อนไหวของคนในหอพักนี้ เป็นความไม่ประสงค์ดีของคนที่ต้องการจะมีชีวิตรอด มีการตั้งกลุ่มช่วงชิงสิ่งของแล้วแบ่งทรัพยากรโดยเฉพาะน้ำและอาหาร เป็นสิ่งจำเป็นมากในตอนนี้

ถ้ายังอยู่แบบนี้ต่อไปฉันต้องตายแน่ๆ อินะคว้ามีดทำครัวมาเล่มหนึ่งเพื่อที่จะใช้ปกป้องตัวเอง ค้นหากระเป๋าสะพายและคว้าของกินที่มีใส่ลงไป และจะหนีออกไปจากที่นี่ แต่ก็ยังกล้าๆกลัวๆ เพราะว่ามันมีตัวประหลาดอยู่ข้างนอก

ไม่ว่าทางไหนก็เสี่ยง แต่ถ้ามัวแต่อุดอู้อยู่ในห้อง สักวันก็อาจจะตายอยู่ดี อินะนึกถึงภาพที่ว่าถ้าไม่ตายวันนี้สักวันก็ตายอยู่ดี ออกไปยังมีโอกาสได้ลุ้นมากกว่า

แกร๊ก...ต้องออกไปจากที่นี่ ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนต้องรอดให้ได้

“เห้ย!! ใครเปิดประตูห้องออกมาละนั่น” เสียงผู้ชายคนหนึ่ง พูดเสียงดังอยู่ไม่ไกล

ซวย...แล้วไง

ฟึบ ตึกๆๆๆ!!!

อินะวิ่งสุดแรงโดยที่แบกสัมภาระไว้ที่หลัง โดยมีผู้ชายสองคนวิ่งไล่เพื่อจะตามจับตัวอินะไว้ อินะวิ่งลงบันไดมาแค่ชั้นเดียวเพราะที่อยู่คือชั้นหนึ่ง แต่ก็ไม่ทันแรงวิ่งของผู้ชาย

หมับ....อินะถูกคว้าตัวไว้จนได้ เอาไงเอากันละตอนนี้ ต้องเอาตัวรอดให้ได้

ฉึก?! อินะเอามีดที่ถือมาด้วยแทงแขนของคนที่มาจับตัวเธอเอาไว้“

อ๊ากกก....นังเด็กบ้านี่ แกน่ะตายสะเถอะ” ก็นะ ไม่ใช่แค่อินะที่มีมีด ในมือไอหมอนี่มันก็ถือมีดเหมือนกัน

ทีนี้ฉัน...ได้ตายจริงๆแน่....โลกนี้มันช่าง....โหดร้ายเสียจริง......

บทนำ